Ziegler | Branderhorst en Palmbout Urban Landscapes ontwierpen voor het Haveneiland een piepklein dorpje met houten gebouwtjes. Zij stemden het landschap en de architectuur precies op elkaar af, door te letten op het uitzicht vanuit elk huisje en op de compositie als geheel. Waar nodig werd een duin nog iets verplaats of afgetopt.

De ontwerpers vatten het dorp op als een toevluchtoord, zoals de nederzetting op Nova Zembla. Sea Ranch in Californië (William Turnbull, 1970) vormde een referentie voor de architectuur. De houten optrekjes met kleine ramen staan schijnbaar lukraak in een kring. Maar omdat de lessenaarsdaken dezelfde hoek maken en zij óf op het zuiden óf op het westen zijn georiënteerd, vormen zij toch een eenheid. Vlak erbuiten staat het huisje van de havenmeester, dat extreem klein is. Voor meer lichtinval kreeg het een lichthappertje.

Bij elk gebouw zijn dezelfde elementen toegepast, maar toch is er geen een gelijk. Het onderkomen van de eilandwachter heeft een toren, het café en ontvangstgebouw heeft als enige een complete glasgevel met uitzicht op de baai en de jachthaven. Alle gevels zijn verticaal betimmerd, om het contrast met de horizontale glooiingen in het landschap te versterken.

Het landschapsplan heeft inmiddels bewezen de perfecte condities te hebben gecreëerd voor de natuur in het Markermeer. Evenzeer is het populaire bestemming geworden voor natuurliefhebbers. In 2013 opperde Vereniging Natuurmonumenten dat de Marker Wadden een ‘weergaloos vogelparadijs’ konden zijn. Dat blijkt nu al meer dan bewaarheid.